Kim był mąż Marie Krøyer? Światowej sławy malarzem czy psychopatycznym, sadystycznym szaleńcem? Czy jego żona Marie była nieodpowiedzialną latawicą, która porzuciła własne dziecko? Kim jest pies na obrazie ? Zwierzęciem, człowiekim czy może tylko złudzeniem artysty? Jeśli chcecie poznać tajemnice alkowy jednej z najsłynniejszych par malarskich w XIX wiecznej Danii to zachęcam do obejrzenia filmu.
Dziś w cyklu ” Anna-Maria poleca duńskie kino” opowiem Wam o filmie „Marie Krøyer”. W zasadzie 11 czerwca pani Marie Krøyer obchodziłaby swoje 153 urodziny, a 25 maja minęła okrągła, 80 już rocznica jej śmierci. Jednak nie te fakty przypomniały mi o filmie. Dlaczego zatem sięgnęłam po tę ekranizację? Powód jest bardziej prozaiczny.
Otóż zbierając materiały do zbliżającego się wielkimi krokami Sankthansaften natknęłam się na obraz ” Sankt Hansblus på Skagens strand” z 1906r. Dzieło wyszło spod pędzla P.S. Krøyer, jednego z najsłynniejszych duńskich impresjonistów . Nagle zalała mnie fala wspomnień z podróży do Skagen, którą wraz z przyjaciółką odbyłam w sierpniu 2013. Przez moją głowę, jak w kalejdoskopie przewinęły się obrazy z muzeum w Skagen. W rezultacie zapragnęłam ponownie obejrzeć film, który chociaż na chwilę przeniósłby mnie w to niesamowite miejsce. Mimo, iż oglądałam go już chyba trzeci raz, wywołał we mnie tak samo burzliwe emocje, jak za pierwszym razem. Chociaż nie należy do najnowszych, uważam, że jest wart polecenia.
Krótko o filmie
Reżyserem filmu jest Bille August znany między innymi z takich filmów jak „Pelle Zwycięzca”, ” Dom dusz” , ” Dobre chęci” czy „Biały labirynt”. Ten duński twórca jest nie tylko dwukrotnym zdobywcą Złotej Palmy, głównej nagrody festiwalu w Cannes. Ma również na koncie Oskara i Złote Globy. Dlatego też myślę, że przedstawiać go raczej nie ma potrzeby. Bille August nakręcił „Marie Krøyer” w 2012 roku. Główne role zagrali: Birgitte Hjort Sørensen jako Marie Krøyer, Søren Sætter-Lassen jako P.S: Krøyer, Sverrir Gudnason jako Hugo Alfven i Tommy Kenter jako Lachmann. Natomiast zdjęcia do filmu rozpoczęto w 2011 roku w Skagen na Jutlandii oraz w Marstrand w Szwecji. Godnym uwagi jest fakt, iż jest to pierwszy po „Pelle zdobywcu” z 1987 roku film, który reżyser nakręcił w Danii. Producentem jest SF film. Projekt dostał wsparcie finansowe z Det Danske Filminstitut.
O czym jest film?
Jest to dramat historyczny oparty na książce Anastassii Arnolds pod tytułem „Ballada o Marie”. Akcja filmu toczy się w latach 1889-1909 w Skagen, Kopenhadze i Szwecji. Naprawdę jest to opowieść o małżeństwie słynnego, duńskiego malarza impresjonisty P.S. Krøyer z Marie Triepcke, młodziutką malarką. Ślub z uznanym duńskim artystą i 2 letnia podróż poślubna do Włoch były dla Marie spełnieniem marzeń. Zwłaszcza, że podróż przyniosła im wiele nowych wrażeń, które przelać można było na płótna. Niebawem pojawia się również dziecko. Niewątpliwie Karen Vibeke jest owocem wielkiej małżeńskiej miłości.
W Skagen, wsród artystycznej bohemy, rodzina wiodła na pozór bezproblemowe życie. Na brak gości para raczej nie mogła narzekać. Zresztą sam artysta był głównym inicjatorem wielu przyjęć w domu. Nie mniejszym powodzeniem cieszyły się również biesiady ogrodowe urządzane w domu Krøyerów. Niektóre jego dzieła są wręcz dokumentacją tych osławionych spotkań towarzyskich. Oczywiście wiele z dzieł malarza zobaczyć można w muzeum w Skagen.
Przede wszystkim jednak Per, zwany przez przyjaciół Søren, malował obrazy, które następnie były wręcz rozdrapywane przez koneserów sztuki. Wystawy we Francji czy w kopenhaskiej Glyptotece również świadczyły o jego wielkim sukcesie malarskim. Niestety jedna z tych wystaw okazała brzemienna w skutki. Właściwie to nie sama wystawa, a pewien szwedzki kompozytor Hugo Alfvén, przypadkowy gość, stał się katalizatorem pewnych wydarzeń. Czy można go jednak za to winić ?
Reflekcje po kinouczcie
Ale jak było naprawdę? Czy życie Marie Krøyer faktycznie było usłane płatkami róż? Co działo się w domu Krøyer`ów, gdy zapadał przysłowiowy mrok? Właściwie to w czyjej duszy zapadała ciemność ? Gdzie tak naprawdę znikał P.S Krøyer? Jaki ciężar musiała codziennie dźwigać żona artysty? Czy w ogóle miała szansę poczuć się spełnioną jako żona, matka i malarka? Czy wielki artysta pomagał jej w jakikolwiek sposób odnieść sukces? Dlaczego Vibeke odeszła od swojej matki? Wreszcie czy mamy prawo do własnego szczęścia, jeśli tym samym ranimy innych ? Kiedy i w ogóle czy mamy prawo powiedzieć dość? W końcu kto ponosi winę za wydarzenia, które miały miejsce w tej rodzinie? Czy w ogóle można tu mówić o czyjejś winie?
Z całą pewnością jest to jeden z najsmutniejszych filmów jaki ostatnio widziałam. Paradoksalnie wszystkie mniej lub bardziej nieszczęśliwe wydarzenia dzieją się w przepięknej scenerii. Czyż Skagen i Bohuslän nie należą do jednych z najpiękniejszych miejsc w Europie?
Tekst: Anna-Maria Taszek
Link do filmu:
Jeśli interesuje Ciebie duńskie kino to możesz przeczytać inne moje recenzje. Znajdziesz je w zakładce Anna-Maria poleca .
Informacje o malarstwie skandynawskim znajdziesz w grupie Sztuka Północy
🇩🇰 „Marie Krøyer”- Anna-Maria anbefaler en dansk film
I dag vil jeg fortælle om filmen „Marie Krøyer” i „Anna-Maria anbefaler en dansk film” . Faktisk skulle den Marie Krøyer fejre sin 153-års fødselsdag d. 11. juni , og den 25. maj var det 80-års jubilæum for hendes død. Dog mindede mig disse datoer ikke om selve filmen.Så hvorfor vil jeg anbefale denne film? Årsagen er mere prosaisk.
Nåh, da jeg indsamlede materialer til sankthansaften, der nærmer sig med hastige skridt, stødte jeg på maleriet „Sankt Hansblus på Skagens strand” fra 1906. Det er P.S. Krøyers, en af de mest berømte danske impressionister, sidste værk. Pludselig oversvømmede en bølge af minder mig. Det minder om min tur til Skagen, som jeg og min veninde havde i august 2013.
Kort om filmen
Billeder af museet i Skagen hvirvlede rundt i mit hoved som et kalejdoskop. Under sådan en indflydelse ønskede jeg at se filmen igen. Det stod klart for mig, at jeg ville se filmen igen. Selvom jeg sandsynligvis har set filmen tredje gang, forårsagede den inde i mig så turbulente følelser, som den gjorde første gang. Selvom det ikke er den nyeste film, synes jeg det er værd at anbefale. Filminstruktøren er Bille August kendt blandt andre fra film som ”Pelle Erobreren”, ”Den gode vilje” og ” Lykke-Per”.
Denne danske instruktør er dobbeltvinder af Golden Palm, som er hovedprisen for Cannes-festivalen. Han fik også Oscar og Golden Globes. Derfor synes jeg ikke, at der er nødvendigt at præsentere ham.
Bille August lavede „Marie Krøyer” i 2012. Hovedrollerne blev spillet af: Birgitte Hjort Sørensen som Marie Krøyer, Søren Sætter-Lassen som P.S: Krøyer, Sverrir Gudnason som Hugo Alfven og Tommy Kenter som Lachmann. Optagelserne af filmen begyndte i 2011 i Skagen i Jylland og i Marstrand i Sverige. Det er bemærkelsesværdigt, at dette er den første film efter „Pelle-vinderen” fra 1987, som instruktøren lavede i Danmark. Producenten er SF-film. Projektet modtog økonomisk støtte fra Det Danske Filminstitut.
Hvad handler filmen om
Dette er et historisk drama baseret på bogen af Anastassia Arnolds med titlen „Ballad of Marie”. Men det er faktisk en historie om den berømte danske impressionistmalers ægtesskab P.S. Krøyer med Marie Triepcke, en ung maler. Det så ud til at et bryllup med en anerkendt dansk kunstner og en 2-årig bryllupsrejse til Italien var Maries drøm. Især at rejsen bragte dem mange nye oplevelser, der kunne hældes på lærrederne. Snart fødes et barn til dem. Uden tvivl er Karen Vibeke frugten af stor ægteskabelig kærlighed.
I Skagen, blandt den kunstneriske bohema, førte familien et tilsyneladende problemfrit liv. Parret kunne heller ikke klage over manglen på gæster. Desuden var kunstneren selv initiativtager til mange fester derhjemme. Han elskede også havefester. Faktisk er nogle af hans malerier, dokumentation for disse sociale sammenkomster. Per, kaldet af venner Søren malede malerier, som derefter endda blev ridset af kunstkendere. Udstillinger i Frankrig eller Glyptoteket var også en stor malerisucces.
Desværre viste en af disse udstillinger sig at være fyldt med konsekvenser. Det var faktisk ikke selve udstillingen, men en svensk komponist Hugo Alfvén, en tilfældig gæst, der blev en katalysator for visse begivenheder. Men kan man bebrejde ham for det?
Efter filmen
Men hvordan var det egentlig? Var Marie Krøyers liv virkelig strøet med rosenblade? Hvad skete der hjemme hos Krøyer, da det mundtlige mørke faldt? I hvis sjæl faldt dette mørke? Hvor forsvandt P.S Krøyer virkelig? Hvilken byrde måtte kunstnerens kone bære hver dag? Havde hun chancen for at få opfyldt sine drømme som kone, mor og maler? Hjalp den store kunstner hende med at opnå succes på nogen måde? Hvorfor forlod Vibeke sin mor? Endelig har vi ret til vores egen lykke, hvis vi således skader andre? Hvornår kan man sige ,at det er nok? Hvem er trods alt skyldig for begivenhederne, der fandt sted i denne familie? Kan man overhovedet tale om nogens skyld her?
Det er bestemt en af de tristeste film, jeg nogensinde har set. Paradoksalt nok finder alle uheldige begivenheder sted omgivet af en smuk natur. Er Skagen og Bohuslän ikke nogen af de smukkeste steder i Europa?
Link til filmen
Tekst: Anna-Maria Taszek
Dansk korrektør: Marcin Korban
Zostaw komentarz