Mierzeja Halsskov - punkt widokowy na najdłuższy most Danii

Most Wielkiego Bełtu – najdłuższy most Danii i piąty najdłuższy most wiszący w Europie łączy Zelandię i Fionię. Jednym z ciekawych punktów do podziwiania tego architektonicznego dzieła ludzkich rąk jest między innymi Mierzeja Halsskov. Oprócz widoków zaciągnąć można trochę historii z okolicznego muzeum łodzi lodowych oraz wystawy na temat transportu przez Cieśninę Wielkiego Bełtu zanim most zrodził się w głowach duńskich polityków.

Muzeum łodzi lodowych

Swoją przygodę z mierzeją Halsskov i jej okolicami zacząć można od leżącego tam muzeum Isbådsmuseet mieszczącego ekspozycję tematyczną o transporcie przez cieśninę Wielkiego Bełtu za czasów srogich zim i zanim to jeszcze wybudowano Most Wielkiego Bełtu. Do przedostania się na drugą stronę cieśniny, wraz z towarami, używano wtedy specjalnie skonstruowanych łodzi, które przeciągać można było po lodzie ludzką siłą. Łodzie te posiadały wysoki kil i stalową szynę.

Przygód ratowniczych też nie brakowało. Kiedy lód skuwał cieśninę Wielkiego Bełtu paraliżowało to cały ruch jednostek morskich. Wtedy z pomocą przybywał jeden z czterech duńskich lodołamaczy Isbjørn, Danbjørn, Thorbjørn i Elbjørn. W związku z tym, że srogie zimy w Danii przeszły do historii od wielu lat nie są w użytku. Isbjørn wraz ze swoim bratem Danbjørn wystawione są dziś na sprzedaż w porcie w Hals, co jak się okazuje nie jest takie proste. Lodołamacze wystawiono na sprzedaż w 2013 roku. Niestety do dziś nie udało się znaleźć nowego właściciela. Od roku 2020 uważa się je za złom, co jest dość przykre dla lokalnej społeczności i dawnych pracowników. Pozostałe dwa lodołamacze znalazły nowych właścicieli, gdzie Thorbjørn służy dziś jako hotel w porcie w Aalborg.

Nie zabrakło też innych śmiałków próbujących przedostać się na drugą stronę Wielkiego Bełtu na przykład samochodem, co w rezultacie nie zawsze kończyło się sukcesem.

Storbæltsbro

Prace budowlane nad mostem Wielkiego Bełtu trwały w latach 1988-1998. Autostrada przez Wielki Bełt została otwarta 14 czerwca 1998 roku, a kolej uruchomiono rok wcześniej – 1 czerwca 1997 roku. Całkowite koszty budowy mostu Storbæltsbro wyniosły 21,4 miliarda koron. Aby pokryć koszty budowy, A/S Storebælt zaciągnął pożyczki na duńskich i międzynarodowych rynkach kapitałowych.

Po wyjściu z budynku muzeum i mijając żółciutki dom będący kiedyś pocztą króla Chrystiana IV, wyłania nam się nagle najdłuższy w Danii i piąty najdłuższy most wiszący w Europie – Storbæltsbro.

Mierzeja Halsskov — *Budynek poczty z czasów króla Chrystiana IV*

Fakty o Storbæltsbro

Most wschodni między Zelandią a Sprogø ma długość 6790 m. Wysokość mostu w najwyższym punkcie wynosi 65 metrów.
Tunel wschodni dla ruchu pociągów został wybudowany w latach 1988-1996 i ma długość 8024 metrów Most Zachodni został zbudowany w latach 1989-1994. Łącznie ma 6611 m długości, a wysokość przejazdu 18 m.
Pylony czyli słupy mostu wschodniego o wysokości 254 metrów należą w do najwyższych punktów w Danii. Fundamenty pylonów, zostały odlane w fabryce w Kalundborg i przetransportowane 70 kilometrów na miejsce budowy mostu. Każdy fundament waży 32 000 ton.
Na most składa się 19 filarów z czego 12 między Zelandią a wschodnim blokiem kotwicznym i siedem między Fionią a zachodnim blokiem kotwicznym.
Most wiszący jest utrzymywany na miejscu za pomocą dwóch lin o grubości 83 cm i długości 3 km.

Bridgecliff

Ten naturalny punkt widokowy to nic innego jak klif, z którego roztacza się kolejny imponujący widok na most Storebæltsbro. Idąc dalej wzdłuż wybrzeża dotrzemy do obszaru przyrodniczego Lejodde, będącego między innymi siedliskiem różnego gatunku ptaków.