🇵🇱 Podziemny front - Anna-Maria poleca duńskie kino 🇩🇰 - Via Skandynawia 🇵🇱 Podziemny front

Dziś w ramach „Dni Zwycięstwa” Via Skandynawia zaprasza Was na najbardziej kasowy duński film.
Via Skandynawia vil gerne anbefale Jer en dansk krigsfilm.

W 2004 roku ONZ ogłosiło dni 8 i 9 maja „Czasem pamięci i jedności ofiar II Wojny Światowej „. 9 maja 1945 roku król Christian X otworzył pierwszą po wojnie sesję parlamentu. Dlatego dziś, by upamiętnić te wydarzenia chciałabym Wam polecić kolejny duński film wojenny „Podziemny front” z 2008 roku w reżyserii Ole Christiana Madsena. Zdjęcia kręcone były w Kopenhadze, Pradze i w Niemczech. Główne role w filmie zagrali Thure Lindhardt jako „Płomień” i Mads Mikkelsen jako „Cytryna”. Natomiast w rolach drugoplanowych wystąpili Stine Stengade, Peter Mygind, Mille Lehfeldt, Flemming Enevold, Jesper Christensen, Malene Schwartz og Lars Mikkelsen.W niemieckie role wcielili się między innymi Christian Berkel i Hanns Zischler. Ekranizacja wznieciła szeroką dyskusje społeczną i została skrytykowana przez duńskie środowiska historyczne. Realizacja należy do jednych z najdroższych w Danii. Jej budżet przekroczył 46 milionów duńskich koron. Ale czy film jest faktycznie wart tej ceny?

Kadr z filmu" Podziemny front" — *Kadr z filmu” Podziemny front”*

O czym jest „Podziemny front”

Akcja filmu „Podziemny front” toczy się w okupowanej przez Niemcy Kopenhadze, od maja do października 1944 roku. Mimo, iż scenariusz oparty jest na faktach, musimy pamiętać, że nie jest to film historyczny ani dokumentalny. Oczywiście wszystkie akcje pokazane w filmie mają odbicie w rzeczywistości. Jednakże niekoniecznie wszystko odbyło sie na tych samych ulicach i nie wszystkie egzekucje wykonali nasi bohaterowie. Niewątpiwie jest to opowieść o wojennej, męskiej przyjaźni Benta Faurschou-Hviida „Płomienia” i Jørgena Haagen Schmitha „Cytryny”. Obaj panowie w 1943 roku wstąpili do jednej z duńskich grup oporu „Holger Danske” i wykonywali rozkazy Aksela Winthera. Do zadań grupy należały zarówno sabotaż, pomoc ludności duńskiej, zwłaszcza pochodzenia żydowskiego w ucieczce do Szwecji jak i likwidacja duńskich kolaborantów. Z czasem wykonywano również wyroki na niemieckich nazistach. Dlatego w 44 roku „Płomień” był najbardziej poszukiwaną przez gestapo osobą w okupowanej Danii.

Film jest również smutną opowieścią o życiu w okupowanej stolicy.Przecież jest tu miłość, która niechybnie prowadzi do rozstania, a nawet i do śmierci. Widzimy tu bohaterów stawianych przed trudnymi wyborami, targanych moralnymi rozterkami. Przede wszystkim znajdziemy tu wiele bólu, okrucieństwa, moralnych dylematów, zawinionych mniej lub bardziej śmierci.

Rozmyślania po kinouczcie

Ekranizjacja obudziła we mnie wiele sprzecznych odczuć i wątpliwości…

Mianowicie czy wszyscy Duńczycy walczyli o to samo? Czy wszyscy byli po tej samej stronie? Kto był wrogiem a kto przyjacielem? Czy można zabijać w czasie wojny i kto nam dał do tego prawo? Kogo i za co można zlikwidować? Gdzie jest granica, o ile w ogóle jakaś istnieje? W końcu jak ważne były rzeczywiście wysiłki ruchu oporu dla wyzwolenia Danii? Czy naprawdę miały jakiekolwiek znaczenie?

Link do filmu

https://www.cda.pl/video/540103c4/vfilm

Jeśli interesują Was filmy o II wojnie światowej w Danii to zachęcamy Was również do obejrzenia filmu „Hvidsten Gruppe”, a jeśli lubicie duńską kinematografię to zajrzycie do zakładki Anna-Maria poleca

🇩🇰 „Flammen og Citronen”- Maria anbefaler en dansk film

Den 8. og 9. maj er særlig tid som FN kaldt for “Time of Remembrance and Reconciliation for Those Who Lost Their Lives during the Second World War”. På dansk er det „Guds fred med vore døde”. Denne dag i 1945 åbnede Kong Christian 10. den første rigsdag efter tysk besættelse. Derfor vil jeg meget gerne anbefale Jer en dansk krigsfilm ”Flammen og Citronen” fra 2008, selv om den har skabt enorm debat og fik hård kritik af historikere.

Billeder blev optaget i København, Prag og i Tyskland. Filmens instruktør er Ole Christian Madsen og hovedrollerne blev spillet af Thure Lindhardt (som Flammen) og Mads Mikkelsen (som Citronen). I andre rolle kan ses Stine Stengade, Peter Mygind, Mille Lehfeldt, Flemming Enevold, Jesper Christensen, Malene Schwartz og Lars Mikkelsen. De tyske roller blev spillet bl.a. af Christian Berkel og Hanns Zischler. Filmatiseringen hører til de dyreste danske, med budget på over 46 millioner danske kroner. Men er filmen sin pris værd?

Hvad handler filmen om?

Selve handlingen foregår i København fra maj til oktober 1944 år, under Anden Verdenskrig og tysk besættelse. På trods af, at filmatiseringen baserer på virkelige hændelser, skal man huske at det ikke er dokumentarfilm. Filmens fremstilling af frihedskæmperne Flammen og Citronen stemmer ikke overens med virkeligheden. Alle de handlinger, der er vist i filmen, fandt sted i virkeligheden, men ikke alle blev gjort af vores helte. Det er bare en fortælling om to nære venner, modstandsfolkene Bent Faurschou-Hviid (Flammen) og Jørgen Haagen Schmith (Citronen) som i 1943 kom med i modstandsgruppen Holger Danske og de fulgte ordrer fra Aksel Winther. Deres opgaver var både sabotage og likvideringer og hjælp til danske flygtninge med at flygte til Sverige. Med tiden blev Flammen mest eftersøgt person i det besatte Danmark.

Filmen vakte en masse følelser og tvivlsspørgsmål i mig. Kæmpede alle danskere for det samme? Var alle på samme side? Hvem var fjenden og hvem var vennen? Kan man dræbe under krigen? Hvem og for hvad kan man likvidere? Hvor går grænsen, hvis der overhovedet er nogen grænser? Hvor afgørende var modstandsbevægelsens bestræbelser reelt for Danmarks befrielse i 1945?